به زارى در استاده اينك به پيش
فكنده به روى زمين چشم خويش
بگويد تو را آنچه پوشيده نيست
بگويد كه زاريش از بهر چيست؟
فروتن در استاده افكنده سر
شمارد گناهان پس از يكديگر
گناه بزرگى كه خود آن گناه
كه در علم تو كرده او را تباه
گناهى كه در حكم و فرمان تو
فكنده به رسوايى از آن تو
گناهى كه رفته است از آن خوشى
كنون بايد از آن مرارت كشى
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.