من اينجا ايستادم كردگارم
كه موجود ضعيف و خوار و زارم
پناه آورده بر تو رو نموده
به اقرار گناهش لب گشوده
كه فضل توست آن اندازه كامل
پذيراى گنه بىوقفه حاصل
و عفو تو ز وسعت دامن او
زدايد از گنه جان و تن او
و نگذارد كه بين بندهى تو
شكسته سر شود شرمندهى تو
كه نوميدانه از درگاه رحمت
من آن را ترك گويم در مذلت
بيامرزم مده بر من تو خجلت
گنهكارم بيامرزى ز رحمت
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.