فراز 15 از دعای 32 ( طلب آمرزش الهی )

اينك در اين جاى ايستاده زينهار از تو خواهم و نزد تو به قصور خود اعتراف دارم. پس سعت فضل تو بر من تنگ نشود و خلعت عفو تو از قامت من كوتاه نيايد و من نوميدترين بندگان تائب تو نباشم و بى‌بهره‌ترين كسانى كه با اميد به درگاه تو روى آورده‌اند نشوم و مرا بيامرز كه تو بهترين آمرزندگانى.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.