فراز 3 از دعای 33 ( طلب دوری از گناه و غفلت )

و ما را به عجز از معرفت و خوار شمردن نعمتهائى كه بر ما به تقدير ازلى اختيار كرده‌اى ناراضى مگردان تا (ما از نادانى و ناسپاسى) تقدير تو را (كه خير و سعادت است) مكروه داشته و آنچه تو مى‌پسندى بر ما از جهل ناپسند ما باشد تا كار ما از شقاوت به جائى رسد كه به هر چه از حسن عاقبت و سعادت دورتر است و به هلاكت و عذاب دنيا و آخرت نزديكتر به آن مايل باشيم (خلاصه يعنى خدايا به ما معرفتى عطا فرما كه هر چه تو در تقدير ازلى خود بر ما اختيار كرده و پسنديده‌اى پسنديده ما باشد و بدانيم هر نعمت يا مصيبت كه تو مقدر كرده‌اى بر ما همه خير است و با رضا و خوشنودى از تقديرت شكر و سپاست را به جاى آريم و هيچ از مقدرات تو بر ما مكروه و ناپسند نباشد كه اين مقام عالى رضا و تسليم و حسن عاقبت و سلامت در دين و دنيا و آخرتست و توفيقى ده كه به كارى كه ما را از حسن عاقبت و سعادت دور و به شقاوت و عذاب نزديك سازد ابدا مايل نگرديم رزقنا الله و اياكم)

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.