خدايا ز باران تو خشكى ممان
به روزى ز سر فكر بد را بران
مبادا در اين راه بر سر روم
گذارم تو را سوى ديگر روم
فزونى احسان ز ما برمگير
كه هستيم در دام لطفت اسير
كسى بىنياز است اندر جهان
كه از تست در جسم و جانش توان
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.