و به اين سبب، بندگانت، به بركت لطفت يادت نمودند، و با مدد تفضلت سپاست گفتند، و بر حسب فرمانت تو را خواندند، و براى افزون گرفتن از تو، در راهت صدقه دادند، و در اين كار، نجات ايشان از خشمت، و دستيابى به خوشنودىات بود.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.