پس (بندگان) تو را به خاطر منت و لطفت ياد نمودند، و به سبب فضل و بخششت شكرگزارى كردند، و به خاطر امر و فرمانت تو را خواندند، و براى اينكه از تو افزونى نعمت را طلب كنند در راه صدقه دادند، و در اين كار براى آنان نجات از غضب تو و دستيابى به رضا و خشنودى تو نهفته بود.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.