و اگر مخلوقى مخلوق ديگر را بمانند آنكه تو بندگانت را به خود راهنمايى كردهاى به سوى خود راهنماى مىكرد مورد ستايش مىبود. پس تو را سپاس تا آنجا كه راهى در سپاس تو يافت شود، و تا آنجا كه براى سپاس لفظى كه در ستايش تو به كار رود و معنايى كه به سپاس منصرف گردد باقى باشد.