فراز 4 از دعای 45 ( خدایی که مجازاتش عدالت است )

منت و نعمت تو ابتدايى (بدون اين كه در برابر عمل نيك بندگان باشم) و عفو تو از روى تفضل (بدون اين كه بندگان مستحق باشند) و كيفر تو عين عدالت و قضا و حكم تو خير و خوبى است.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.