فراز 9 از دعای 45 ( بردباری خداوند نسبت به مخالفت بندگان )

و با كسى كه عصيان ورزيده، با بردبارى برخورد نموده‌اى، و به آن كه (با گناه) درباره‌ى خويشتن، قصد ستم كرده، مهلت داده‌اى. تو با مداراى خود، به ايشان فرصت مى‌دهى تا مگر بازگردند، و در مواخذه‌ى آنان شتاب نمى‌نمايى تا شايد «توبه» كنند، باشد كه هيچ يك از آنان كه برخلاف رضاى تو مستوجب هلاك شده، به مهلكه نيفتد، و كسى كه به سوءاستفاده از نعمتت سزاوار بدبختى گرديده، بدبخت نشود، مگر پس از آنكه راه هر بهانه بر او بسته گردد ، و حجت از هر جهت بر او تمام شود، (و اين مهلت و اتمام حجت) پرتو گرمى، از آفتاب عفو تو است، اى معبود بزرگوار!، و ميوه‌ى منفعتى از بوستان شفقت تو است، اى خداى بردبار!.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.