و با كسى كه معصيت و نافرمانى تو را كرده و به بردبارى رفتار نمودهاى و كسى را كه در حق خود قصد ستم نموده مهلت دادهاى.
تو ايشان را بر بردبارى خود مهلت مىدهى تا به حضرتت بازگردند و در مؤاخذهى عصيان شتاب نمىكنى تا رسيدن هنگام توبه، تا هلاك شوندهى ايشان بر خلاف رضاى تو هلاك نشود، و بدبخت نگردد به وسيلهى نعمت تو بدبختشان، مگر در پى از كار ماندن عذرها و بعد از اتمام حجتها، خداوندا، اى بخشنده و بزرگوار، عفو تو از روى كرم و بخشش است و بهرهاى است از مهربانى تو اى بردبار.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.