فراز 16 از دعای 46 ( مهلت دادن و مدارا با گنه‌کاران )

روزى تو براى كسى كه معصيت و نافرمانيت را كرده گسترده، و حلم و بردباريت براى آنكه با تو دشمنى نموده روى آورنده است. عادت و روش تو نسبت به بدكاران احسان و نيكى است، و طريقه‌ى تو نسبت به تجاوزكنندگان از حد رحمت و مهربانى است، تا اينكه مهلت دادن تو ايشان را از بازگشت مغرور ساخته و فريب داده، و شتاب نكردن تو آنان را از بازايستادن بازداشته،

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.