(خدايا!) در هنگام نيازمندى به تو مرا خوار مكن، و به خاطر اعمالى كه پيش فرستادهام مرا هلاك مكن، همان طور كه دشمنانت را مىرانى من را مران، چون كه من تسليم تو هستم و مىدانم كه حق با تو است، و تو شايسته هستى به تفضل نمودن، و به احسان كردن عادت دارى، اهل تقوى و اهل آمرزيدن هستى، و تو به بخشيدن شايستهترى تا به عذاب نمودن، و به پوشانيدن خطاها نزديكتر هستى تا بخواهى رسوا سازى.