فراز 117 از دعای 47 ( زندگی پاکیزه )

اى خدا تو مرا حيوه طيب (زندگانى خوش كه زندگانى با معرفت و عشق و محبت و طاعت و خشنودى تو است) عطا فرما كه انتظام كارم طبق اراده‌ام قرار گيرد و به هر چه دوست مى‌دارم رسا باشد از اين حيث كه نه عملى ناپسند تو از من سر زند و نه كارى كه نهى كرده‌اى مرتكب شوم (يعنى نظم كارم بدين گونه باشد كه هر چه اراده كنم و هر چه دوست دارم مهيا شود با اينكه كارى خلاف رضاى تو اراده نكنم و حرام تو را مرتكب نشوم كه معنى حيوه طيب كار به رضاى حق كردن است) و اى خدا مرا به ميران به مانند آنانكه نور (معرفت و) ايمانشان پيش روى آنها مى‌شتابد و سمت راستشان مى‌آيد (و چراغ راه آنان است به سوى بهشت رضوان و اين عبارت دعاء اقتباس از قرآن و شرح احوال اهل ايمان است)

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.