فراز 49 از دعای 47 ( سپاسی شایستۀ ذات حق )

حمد و سپاسى كه ذات پاك بزرگوارت انتخاب كند و با عزت و جلالت مقابل شود (شايد يعنى حمدى كه از تجلى جمالت به وجود آيد و با جلوه جلال مقابل شود چون لكل جمال جلال و بالعكس) چون اوصاف جمال حق صفاتيست كه موجب ظهور حق در عالم آفرينش است و صفات جلال آن اوصاف كه موجب احتجاب و بطون اوست (كه هو الظاهر و الباطن) و آنچه موجب ظهور اشياء شود در همان ظهور حق پنهان گردد و مستبطن شود و هر چه خلق را به ناز لن‌ترانى و احتجاب از شهودش دور كند و به كبريائى و جلال از ابصار قلوب در حجاب رود و عارفان را به حيرت اندازد باز در همان حجاب و در عين حيرت ديده‌ى دلهاى مشتاقان را به انوار جمالش روشن سازد (و يهدى اليه من اناب)

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.