و اى خدا مرا به عذاب استدراج معذب مكن كه در گناه با ناز و نعمت دنيوى مهلت دهى (و آن نعمت موجب غرور و غفلت طغيان شود و با وجود طغيان و عصيان منعم از نعمتهاى پى در پى نكنى تا از غرور و غفلت به توبه و استغفار نپردازم اين معنى استدراجست به بيان امام صادق (ع)