بار خدايا پس بر محمد و آل محمد درود فرست، و امروز آن اميد مرا نوميد مگردان، اى كسى كه (درخواست) درخواستكنندهاى او را به رنج نمىاندازد، و عطا و بخششى (توانگرى) او را كم نمىگرداند، زيرا من از روى اعتماد داشتنم به كردار شايستهاى كه آن را پيش فرستاده (بجا آورده) و به شفاعت و ميانجيگرى مخلوق و آفريدهاى كه به او اميد داشته باشم جز شفاعت محمد و اهلبيت و خويشان او (حضرت زهراء و ائمهى معصومين عليهمالسلام) كه بر او و ايشان درود تو باد، به سوى تو نيامدهام