فراز 13 از دعای 49 ( نافرمانی بندگان در حال غرق بودن در مواهب و الطاف الهی )

هر آنچه كرده‌اى بوده ز فضلت وز آنچه يافتم آن بوده بذلت و دورى بود ما را زين سزاوار كه ما اندر معاصى‌ها گرفتار ز پا تا در گلويم غرق عصيان و عين حال زان نعمت و زان خوان كه از لطفت به ما اى حى غفار صفت را بر سر ما كرده رگبار و كار زشت ما در راه عصيان تو نيكى كرده بر ما راه احسان ولى با نعمتت ما اين چنانيم به راه معصيت آنرا كشانيم و ما كه بنده‌ى مسئول و محكوم همى كرده گناه و بر تو معلوم و تو پروردگارى در حكومت حكومت مطلق تو در شئونت‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.