و به عظمت و بزرگيت قسم چون از تو (نعمتى) درخواست شده بخشيدهاى، و درخواست نشده، به بخشش آغاز نمودهاى، و احسانت طلبيده شده اندك ندادهاى، و تو- اى مولى و آقاى من- امتناع نموده و نمىخواهى جز احسان و اكرام و نيكى كردن و نعمت بخشيدن را، و من امتناع كرده و نمىخواهم مگر افكندن خود را بىتامل و انديشه در محرماتت، و تجاوز از حدود و احكامت، و غفلت و بيخبرى از تهديدت، پس تو را است سپاس- اى خداى من- توانائى كه مغلوب نمىشود، و مهلتدهندهاى كه شتاب نمىكند
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.