فراز 16 از دعای 49 ( تقرب به خدا به مقام بلند و رفیع محمّدی و به ولایت روشن علوی )

خدايا بپويم همه راه تو كه يابم مگر قرب درگاه تو محمد نهد سايه بر سر مرا مقام على يار ديگر مرا بدين دو كنم رو به درگاه تو كه يابم از آن دو مگر راه تو بدين گونه جويم به كويت پناه پذيرى مرا تا نگردم تباه نگويم كه بر درگهت بار نيست كريمى تو و كار دشوار نيست نباشد تو را رنج و بر جا تويى خداى تواناى دانا تويى

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.