پس بر من رحم كن- خدايا!- زيرا من شخص حقيرم و قدر و منزلتم اندك. و عذاب من چيزى نيست كه بتواند هم سنگ ذرهاى به ملك و پادشاهى تو بيفزايد و اگر چنين مىبود كه بر پادشاهى تو مىافزود، از تو مىخواستم كه مرا بر آن صبر و تحمل دهى. و آن افزونى در ملك تو را دوست مىداشتم. ولى- خدايا!- سلطنت تو با عظمتتر و پادشاهى تو بادوامتر از آن است كه طاعت مطيعان بر آن بيفزايد يا معصيت گناهكاران چيزى از آن بكاهد.