        
قرآن کریممفاتیح الجناننهج البلاغهصحیفه سجادیهآشنایی با استاد انصاریان
                سخنرانی‌ها
            کتابخانه دیجیتال سخنرانی  مکتوبدروس تفسیر سوره حمددروس تفسیر سوره بقرهدروس تفسیر نهج‌البلاغه(خطبه 86)دروس تفسیر نهج‌البلاغه(خطبه 234)
                    فروشگاه اینترنتی
                
                مقالات دینی و اخلاقی
            پاسخ به شبهات دینی و اعتقادی اخبار و گزارش ها 
            کلیپ‌ها
            نگارخانهتالیفاتمرکز نشربرنامه سخنرانی‌هاسخنرانی مکتوب
    
            فارسی
        
             English 
             عربی 
             اردو 
             Français 
             Azəri 
             Deutsch 
             Indonesian 
             Hindi 
             বাঙ্গালী 
             Pусский 
             Español 
             Turkish 
             ไทยแลนด์ 
        
                    دوشنبه 24 ارديبهشت 1403                
            -
                
                    الاثنين 4 ذي القعدة 1445                
            
            قرآن کریم
            مفاتیح الجنان
            نهج البلاغه
            صحیفه سجادیه

انتخاب دعا انتخاب فراز

فراز 2 از دعای 51 ( احسان بی مقدمه خدواند در حق بندگان )

وَ لَوْ لَا إِحْسَانُكَ إِلَيَّ وَ سُبُوغُ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ مَا بَلَغْتُ إِحْرَازَ حَظِّي ، وَ لَا إِصْلَاحَ نَفْسِي ، وَ لَكِنَّكَ ابْتَدَأْتَنِي بِالْإِحْسَانِ ، وَ رَزَقْتَنِي فِي أُمُورِي كُلِّهَا الْكِفَايَةَ ، وَ صَرَفْتَ عَنِّي جَهْدَ الْبَلَاءِ ، وَ مَنَعْتَ مِنِّي مَحْذُورَ الْقَضَاءِ .

انتخاب ترجمه

و اگر لطف و احسانت در حق من نبود و وفور نعم بى‌شمارت هرگز به اين بهره كامل نمى‌رسيدم و اصلاح نفس خود (و سعادت دين و دنيا و كمالات عاليه نفس كليه الهيه خود) نائل نمى‌شدم و ليكن تو نخست در حقم احسان فرمودى (و در تقدير ازلى خود بدين نعمتهاى كامل وافرم بهره‌مند فرمودى) و در تمام امورم به حد كفايت (و كمال) روزى عطا كردى و رنج و مشقت بلاهاى عالم را از من برطرف كردى و قضا و قدر سوء و سهمگين را از جانم بازداشتى (و گرنه در معرض خطر و شرور عالم بودم)

انتخاب شرح