فراز 6 از دعای 51 ( ستایش خدواند با جان و زبان و عقل )

جسم و تن من (از راه عقل) و زبانم (از راه ستايش) و عقلم (از راه اعتقاد) تو را سپاس گزارند، سپاسى كه تمام و كامل باشد و به كنه و اصل سپاس رسد (سپاسى كه محتاج به افزودن بر آن نباشد) سپاسى كه منتهى و پايان خشنودى تو از من باشد، پس از اين رو مرا از خشم (عقاب و كيفر) خود رهائى ده‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.