اى پناه من هنگامى كه راهها(ى گوناگون) مرا به رنج انداخته (نمىدانم به كدام راهى روم كه نجات و رهائيم در آنست) و اى درگذرندهى از لغزش (گناه) من كه اگر پردهپوشى تو دربارهى من از آنچه (گناهانم كه) از آن شرم آيد نمىبود هر آينه از رسواشدگان مىبودم، و اى توانائىدهندهى به يارى كردن كه اگر مرا يارى كردن تو نمىبود هر آينه از شكستخوردگان مىبودم، و اى كسى كه پادشاهان براى او يوغ (چوبى كه بر گردن دو گاو گذارند و چوب گاوآهن را به آن بندند و زمين را شيار كنند) ذلت و خوارى بر گردنهاشان نهادهاند، و از غلبه و اقتدارهاى او ترسانند، و اى سزاوار پرهيزكارى (اى كسى كه شايسته است از عقاب و كيفرت بپرهيزند) و اى كسى كه مر او را است نامهاى نيكو، از تو مىخواهم كه از من درگذرى و مرا بيامرزى، زيرا من بىگناه نيستم كه عذر آورم، و داراى توانائى نمىباشم كه غالب و فيروز گردم، و مرا گريزگاهى نيست كه بگريزم
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.