از تو مىخواهم كه لغزش مرا ناديده بگيرى و گناهان ثقيل و عظيم مرا بيامرزى. هم به سوى تو مىگريزم اى پروردگار من! اما زبانم به توبه گشوده و عرق شرمم بر گريبان ريزان است. بر من ببخشاى و مرا همچون پناهندهاى درمانده و ذليل در پناهت بپذير. دريوزهى بىچيزم محرومم مفرماى محتاج و مسكينم و به سوى تو عرض مسكنت كنم، بر من رحم كن و نوميدم مساز.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.