فراز 5 از دعای 54 ( پناه بر خداوند از بدترین سرنوشتی که مقرر شده )

از تو مى‌خواهم نيكى آنچه (درباره‌ى من) نوشته شده و گذشته، و به تو پناه مى‌برم، از بدى آنچه نوشته شده و گذشته (مقدر گشته) از تو مى‌خواهم ترس عبادت‌كنندگان و پرستش فروتنان مر تو را و يقين و باور اعتمادكنندگان بر تو را، و توكل و اعتمادى را كه مومنين بر تو دارند (مى‌خواهم توفيقم دهى تا رفتارم در درگاهت مانند عبادت‌كنندگان و فروتنان و اعتمادكنندگان و مومنين باشد، حضرت امام محمد باقر- عليه‌السلام- فرموده: رسول خدا- صلى الله عليه و آله- را در يكى از سفرهايش سوارانى ملاقات نمودند و گفتند: السلام عليك يا رسول الله «درود بر تو اى رسول خدا» حضرت فرمود: شما كيستيد؟ گفتند: يا رسول‌الله ما ايمان آورندگانيم، حضرت فرمود: حقيقت «اصل و پايه‌ى» ايمانتان چيست؟ گفتند: رضاء و خشنودى به قضاء و حكم خدا، و تفويض و بازگذاشتن «كارها را» به خدا، و فرمانبرى از امر و فرمان خدا، رسول خدا فرمود: دانايان با حكمت «كه حقيقت هر چيز را دانسته و درستكارند» نزديك است كه بر اثر حكمت پيغمبران باشند «اگر چه پيغمبر نيستند» اگر شما راستگويانيد نسازيد چيزى «ساختمانى» را كه در آن نمى‌مانيد، و گرد نياوريد چيزى را كه نمى‌خوريد، و از خدائى كه به سوى او بازمى‌گرديد بترسيد)

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.