عذاب الهى به خاطر غفلت

إِنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ * أُولئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ   .
مسلماً كسانى كه ديدارِ [ قيامتِ ] ما [ و محاسبه شدن اعمالشان ] را اميد ندارند و به زندگى دنيا خشنود شده اند و به آن آرام يافته اند و آنان كه از آيات ما بى خبرند . * آنانند كه به كيفر گناهانى كه همواره مرتكب مى شدند ، جايگاهشان آتش است . اميد به لقاى حق ـ با توجه به آيات قرآن ـ عبارت است از : ايمان و يقين نسبت به عالم آخرت . بدون شك كسى كه به انكار قيامت برخيزد ، به انكار حساب و جزا و بهشت و جهنم و امر و نهى حق و در نتيجه به انكار وحى و نبوّت و آنچه متفرّع بر رسالت انبيا است برخاسته است ! !
در انكار قيامت است كه تمام همّت انسان متوجّه حيات مادى محض گشته و جز به زندگى اين دنيا نمى انديشد .
ما مى دانيم كه هر موجودى فطرتاً بقا و سعادت خود را مى خواهد ، انسان كه امتيازات زيادى بر ساير موجودات دارد ، به طريق اولى خواهان سعادت و بقاء است . اگر دلش منوّر به نور ايمان و يقين باشد ، خواستار سعادت دنيا و آخرت است ، امّا اگر جز حيات دنيا ، قائل به زندگى ديگرى نباشد ، تمام همّت و اراده اش به اين حيات محدود تعلّق خواهد گرفت و از آخرت ، خود را بى نياز دانسته دل به دنيا خوش خواهد كرد . اين گونه برداشت از زندگى و تصور حيات انسانى ، معلول غفلت از آيات خداست .  انكار لقاى حق و فراموش كردن روز حساب موجب خشنودى و اطمينان به حيات دنيا و علت منحصر شدن علم انسان نسبت به حيات حيوانى است . و اعتقاد به معاد ، كه صد و چهارده كتاب آسمانى و صد و بيست و چهار هزار پيامبر و دوازده امام و تمام عاشقان جمال حق با استدلالات متين و براهين واضح حتمى بودن آن را ثابت كرده اند ، پايه دين و علّت باور داشتن امر و نهى و وعده و وعيد و وحى و نبوّت و حلال و حرام خدا و تربيت و تزكيه نفوس است . بدون ترديد منكران آن روز كه در اعمال و رفتار و اخلاق و روابط و معاملاتشان با مردم حسابى نيست و هرآنچه نفس آنان بخواهد عمل مى كنند ، مستحقّ عذاب ابد در آتش جهنّم اند !! در « تفسير برهان » از على بن ابراهيم نقل است كه معصوم عليه السلام فرمود :  مراد از آيات در اين آيه ، اميرالمؤمنين و ائمه عليهم السلام هستند و دليل بر اين مطلب ، قول اميرالمؤمنين عليه السلاماست كه فرمود : به خدا قسم خدا را آيه اى بزرگ تر از من نيست .