بايد در سفر خانه خدا به طور جدى حسنات اخلاقى را به كار برده و در مقام تواضع و فروتنى نسبت به رفيق و حمله دار و ساير مردم باشد و از لغو و فحش و درشت گويى و ناملايم در حذر باشد كه حسن خلق تنها در اين نيست كه اذيت برادر مسلمان و مؤمن است و بالاتر اين كه در برابر اذيت غير، خفض جناح كند و به ياد آن حديث پرقيمت قدسى باشد كه فرمود: رضاى خود را در جفاى مخلوق پنهان كرده ام، هر كه در صدد رضاجويى من است بايد آزار غير را متحمل شود.
منبع : پایگاه عرفان
