روايت شده كه : در غزوه بنى المصطلق بود كه شبانگاهى آيه اول سوره حج بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شد ، در حالى كه مسلمانان در حال حركت بودند : يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَىْ ءٌ عَظِيمٌ * يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَمَاهُم بِسُكَارَى وَلكِنَّ عَذَابَ اللّهَ شَدِيدٌ .
اى مردم ! از پروردگارتان پروا كنيد ، بى ترديد زلزله قيامت ، واقعه اى بزرگ است . * روزى كه آن را ببينيد [ مشاهده خواهيد كرد كه ] هر مادر شير دهنده اى از كودكى كه شيرش مى دهد ، بى خبر مى شود ، و هر ماده باردارى بار خود را سقط مى كند ، و مردم را مست مى بينى در حالى كه مست نيستند ، بلكه عذاب خدا بسيار سخت است . پيامبر ندا داد و مردم را امر به ايستادن كرد ، تا اين كه گرد شمع وجود مقدسش جمع شدند ، آيه را بر آنان قرائت كرد ؛ راوى مى گويد : من هيچ وقت به اندازه آن شب گريه كننده نديدم ، چون صبح شد زين از چهارپايان نمى گرفتند و خيمه برپا نمى نمودند ، مسلمانان را مى ديدى كه يا گريه مى كنند يا محزون و غمگين به فكر فرو رفته اند !
منبع : برگرفته از کتاب داستانهای عبرت آموز استاد حسین انصاریان
