مسئله هدايت انسان از جانب حضرت حق به وسيله انبيا و امامان عليهم السلام و قرآن مجيد از الطاف خاصه پروردگار به انسان است . كمال ، رشد ، سعادت ، فضيلت ، بصيرت ، حريت ، اصالت ، شرافت ، معرفت ، كسب مقام قرب و رضاى خداوند ، ابدى شدن در بهشت و نعمت هاى آن و نجات از سخط حق و عذاب سخت قيامت ، فقط و فقط از بركت هدايت است . استعدادهاى بسيار پرمنفعتى كه در وجود انسان قرار داده شده ، جز با حرارت هدايت قابل شكوفا شدن نيست . انسان در سايه هدايت الهى تبديل به كلمه طيّبه و شجره طيّبه مى شود و به جايى مى رسد كه ملائكة اللّه از رسيدن به آنجا عاجز است .
فقيه عارف ، معلم روحى ، مرحوم حاج ميرزا جواد آقا ملكى در كتاب پرارزش «لقاء اللّه» در زمينه توجه به مسئله هدايت و اين كه تنها راه سعادت انسان اتصال به اين عروة الوثقاى الهى است مى گويد : بايد فكر فرزندان آدم در شناخت خودشان باشد ، تا همه حجاب هاى ظلمانى حتى حجاب خيال و صورت را كنار زده و نفسشان و حقيقتشان بى ماده و صورت براى آنان تجلى كند ؛ پس اگر به اين مرتبه جليل رسيدند و به اين مقام والا فائز شدند ، باب شناخت رب و شناسايى حضرت دوست به روى آنان باز مى شود و حقايق عوالم خداوندى و مخصوصا عوالم مبدأ براى آنان منكشف مى گردد وخود را از پرتو فيض الهى و نور پرقيمت هدايت بدون ماده و صورت مى بينند.
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان