یکى از خبرگزارى هاى مهم در اخبار خود از وضع سیاه پوستان در این دنیاى متمدن چنین یاد کرده بود :در یچموند آمریکا در حدود چهل دانشجوى سیاه پوست که تظاهراتى براى بدست آوردن حقوق مساوى با دانشجویان سپیدپوست کرده بودند دستگیر شدند . تقاضاى این بیچاره ها این بود که در ناهار خورى با آنان مطابق سپیدپوستان رفتار شود ، آنان مى خواستند مانند دانشجویان سپید پوست در هنگام غذاخوردن حق نشستن داشته باشند ، ولى در دنیاى متمدن در کشورى که خود را پرچمدار علم و قدرت مى داند و مى گوید من حافظ منافع انسان و حقوق بشر هستم چهل نفر انسان رابه خاطر طلب حق دستگیر و روانه زندان مى کند .در مملکت آمریکا در بیست و شش ایالت از جمله در نیویورک مقر و مرکز سازمان ملل ، مرکزى که روى دل تمام جهان براى بدست آوردن حقوق از دست رفته خود به طرف آن است ازدواج سیاه پوستان را با سپیدپوستان ممنوع و این عمل جرم شناخته مى شود .در جراید نوشته اند : یک سیاه پوست 32 ساله در لندن به ضرب چاقو از پاى درآمد ، حمله کنندگان به او عده اى از جوانان لندن بودند که چندى قبل نیز به گروهى از سیاه پوستان حمله کرده بودند ، علت حمله فقط سیاهى رنگ آنان بود .نظیر این برنامه ها در جهان زیاد است ، و روزى نیست که جنایتکاران امروز بلایى به سر بشر نیاروند .مطالعه اینگونه اخبار مى رساند على رغم تمام کوشش هایى که از براى آزادى و برابرى در دنیاى امروز مى شود هنوز مسئله تبعیضات نژادى به صورت فوق العاده زننده اى در دنیا تعقیب مى شود و صحنه هاى اسف انگیزى بوجود مى آورد که قطع نظر از مسائل مذهبى و اخلاقى براى هر کس که داراى وجدان و احساسات انسانى است دردناک مى باشد .باید اعتراف کرد که دنیاى کنونى ، دنیایى که دم از حمایت حیوانات مى زند ، دنیایى که به فکر تسخیر آسمان ها و دست یافتن به کرات دیگر افتاده از حل این مسئله ساده که از مسائل ابتدایى تشکیل یک اجتماع انسانى است عاجز است .موضوع تعجب آورتر این است که براى حل بحران هاى نژادى به مجامع بین المللى متوسل مى شوند ، البته تا اندازه اى حق با شکایت کنندگان است چون مرجع و پناهگاه دیگرى سراغ ندارند . ولى مى توان باور کرد مجمعى که بسیارى از اعضاء موثر آن خودشان مبتلا به این دردند آیا مى تواند اقدام مثبتى در این باره کند ، ممکن است اقدامات تشریفاتى انجام یابد ، اما بحث در این است که تا چه اندازه موثر خواهد بود ، و چقدر دوام خواهد داشت ؟راستى در دنیاى فعلى چرا سپیدپوستان حاضر نیستند با سیاه پوستان حقوق مساوى داشته باشند و در مدارس و کارگاه ها و قوانین مربوط به ازدواج و سئله عبور و مرور در شهرها و ...چرا نباید همه یکسان باشند و برادروار با هم زندگى کنند ؟جواب این مسائل این است که :سپیدپوستان خودشان را نوع شریف تر و ممتازترى مى دانند و به قول آنها هیچ عقلى حکم نمى کند که نژاد شریف و پست در همه چیز با هم شریک و برابر باشند .
سپیدپوستان نژادپرست مى گویند : مگر میزان شرافت و شخصیت انسان چیست ؟ اگر داشتن یک جسم سپید و لطیف است مسلم ما از این نظر شریف تریم ، و اگر فکر و هوش سرشار است ما فکورتر و باهوش تریم اگر ترقى و صنعت و تمدن است ما پیش قدم تریم ، اگر ثروت و مال است ، ما ثروتمندتریم ، اگر حکومت و سیاست است ، ما در سیستم هاى حکومتى آماده و مجهزتریم .اگر سابقه تاریخى است ما داراى سوابق درخشانیم ، اگر هم بگویید میزان انسانیت است ما چیز دیگرى جز آنچه شمردیم سراغ نداریم ، و انسانیت مورد قبول ما نیست .اگر بحث و استدلال از این راه هاى دروغین و مطالب فریبنده و مزوّرانه دنبال شود مثل اینکه حق با سپیدپوستان است ، و سیاهان به حکم آنکه سیاه و بدمنظر و کم فکر و تهى دست ترند باید هرگز تخم هوس برابرى با سپیدها را در دل نکارند و تا ابد برده و خدمتکار باشند همان طورى که در طبیعت هم انواع ضعیف تر و پست تر خدمتکار نیرومندترند بلکه فداى آنها مى شوند .ولى آیا با این همه فلسفه چینى ها هیچ وجدان سالمى حاضر است بر این تبعیضات و اجحافات صحّه بگذارد ؟ اینجاست که باید گفت مطلب دیگرى در کار است که خودشان و همه دنیا مى دانند ، از این مطالب ارتجاعى و خرافى که بگذریم ، باید با کمال دقت این مسئله را مطرح کرده که تکلیف چیست ؟وظیفه واقعى این است که باید شخصیت انسان را در جاى دیگر جستجو کرد و در چیزى که تمام نژادها در آن برابرى دارند و میدان فعالیت در آن براى همه مساوى است سخن گفته و آن اصل و ذات انسانیت است که سپید و سیاهش ، غنى و و فقیرش ، از جهت آن با هم مساوى و برابرند .دین خدا از زمان آدم که اولین راهنما بود تا برانگیخته شدن پیامبر اسلام کهخ کامل ترین مقررات را آورد از این برنامه غیر انسانى بیزار بود و این برنامه باطل را در هر دوره اى که با آن روبرو بود باطل مى دانست ، و شاید بتوان گفت که در زمان هاى پیشین افسانه رنگ در کار نبود اگر هم بود خیلى ضعیف و به ندرت یافت مى شد ، بلکه مسئله به صورت تفوق جستن قوى بر ضعیف نمودار بود ، و برنامه نژاد سیاه و سپید از نتایج شوم اخلاق غربیان است .دین الهى این برنامه و تمام برنامه هایى را که در زندگى بشر جزء مشکلات بود در سایه زنده کردن حقیقت ایمان و پرورش فطرت انسان به آسانى حل کرد .اسلام در میان اقوامى توسعه پیدا کرد که نه تنها در نژاد بلکه در هیچ چیز اعم از زبان ، ملیت ، طرز تفکر ، اقتصاد ، موقعیت جغرافیایى و سوابق تاریخى با هم شباهت نداشتند ، و در عین حال تمام مشکلات مخصوصاً مسئله نژاد را به خوبى حل کرد و به وسیله تعلیمات فطرى خود همه را زیر پرچم توحید جمع در سایه اسلام نمود .در میان تمام احکام و دستورات اسلام حتى براى نمونه یک حکم پیدا نمى کنیم که بر اساس اختلاف نژادها قرار داشته باشد ، و قابل توجه اینکه این قوانین بدون عکس العمل و مقاومت منفى در سراسر دنیاى اسلام در میان عموم نژادهایى که اسلام را پذیرفته بودند اجرا مى شد .
تمام مسلمانان از هر نژاد و رنگ ، از فقیر و غنى ، از امیر و رعیت در یک صف مى ایستادند ، و بر سر یک سفره مى نشستند ، و از بیت المال بطور مساوى بهره مند مى شدند .همه مى دانند کهخ موذن اسلام در زمان پیامبر عزیز(صلى الله علیه وآله وسلم) بلال یک سیاه پوست حبشى بود که همیشه وقت نماز را به وسیله اذان اعلام مى کرد ، و از بسیارى از افراد هم به خاطر ایمان و تقوا محترم تر بود ، و از مردم باایمان کسى هم کبها ین برنامه اعتراض نداشت .امروز هم در دنیاى اسلام همین برنامه حکمفرماست ، دربرخوردها مسئله ازدواج انجام مراسم عالى حج ، معاملات اقتصادى و ... بین سپید و سیاه فرقى نیست ، سپید پوست مسلمان سیاه را از هر نژاد و هر ملت باشد یک انسان مانند خود مى نگرد و در برابر او احساس هیچ امتیازى نمى کند .
