گاهي واژه دنيا و آخرت گفته مي شود و منظور دو نوع بينش و دو طرز فكر و جهان بيني است. كار دنيايي در اين تعبير، آن است كه تنها بعد مادي آن در نظر باشد و رابطه آن با خدا ناديده گرفته شود. كار آخرتي به كاري گفته مي شود كه بُعد معنوي و روحي و رابطه آن با خدا و فرمان وي در آن منظور باشد.
گاهي اين دو واژه به دو محدوده خاص و دو قلمرو جغرافيايي اطلاق مي شود، مانند اينكه گفته مي شود: «بچّه به دنيا آمد». و يا «انسان در موقع مرگ به جهان آخرت وارد مي شود».
دنيا به اين معنا جهاني است كه انسان در آن مي آيد و زيست مي كند و آخرت جهاني است كه انسان بدان انتقال مي يابد و در آنجا زندگي روحي او آغاز مي شود و به دنبال آن در قيامت محشور مي شود و از آنجا به بهشت يا جهنّم رخت مي اندازد.
منبع : پاسخگو
