عبداللَّه اكبر بن حسن عليه السلام‏

عبداللَّه اكبر مكنّى به ابوبكر، فرزند امام حسن مجتبى عليه السلام است. مادرش ام ولد و نامش، رمله بود.  وى از ياران والامقام امام حسين عليه السلام است، كه پس از حضرت قاسم عليه السلام به ميدان رفت و چنين رجز خواند:
   
          ان تُنْكِرُنى فَانابْنُ حَيْدَرَة             ضِرغامُ آجامٍ وَلَيْثٌ قَسْوَرَة
   
             عَلى الأعادِىِ مِثْلُ ريحٍ صَرْصَرَة             اكيلُكُمْ بِالسَّيفِ كَيْلَ السَّنْدَرَة
   
 «اگر مرا نمى شناسيد، من فرزند حيدرم؛ چون شير بيشه زاران شجاع و دليرم.
    
بر دشمنان همچو طوفانم و آنان را قتل عام خواهم كرد.»
    
عبداللَّه، شجاعانه جنگيد و 14 سوار را با شمشير و نيزه به هلاكت رساند، و سرانجام خود نيز به فيض شهادت نايل گشت.»