امام صادق عليه السلام در دنباله روايت مى فرمايد:
پس از آراستن وجودت به طهارت و صداقت و اعتراف به عجز و قصور و تقصير و ارائه اسرار به حضرت دوست و توجه به اين كه آن جناب به ظاهر و باطن تمام هستى آگاه است و نظر به اين كه نامت از كدام ديوان بيرون خواهد آمد؛ اكنون در جنب درب ورودى مسجد اگر در دل خويش شيرينى مناجات با او را درك مى كنى و از مخاطبات حضرت او به نحو حقيقى احساس لذت مى كنى و مى يابى كه در حال چشيدن از شربت رحمت او هستى و صاحب بيت- با اين همه كوچكى و ناتوانى و عيب تو- به جانب تو اقبال دارد و آماده پاسخ گفتن به خواسته تو است، پس در تو صلاحيت خدمت به پيشگاه آن جناب هست، اكنون داخل مسجد شو و پاى بر بساط قرب گذار كه همه اين ها علامت رخصت و اجازه ورود به محضر اوست و بدان كه به هنگام دخول به مسجد پس از تحقق آن همه واقعيت از سخط او در دنيا و آخرت در امان خواهى بود.
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی جلد چهارم تالیف: استاد حسین انصاریان