انسان نمازگزار، ظرف ارزش الهى است و از آنجا كه در آيات قرآن، از نماز، به عنوان يك عمل بسيار پر قيمت الهى ياد شده و در روايات، از نماز به عنوان محبوب ترين عمل در پيشگاه حضرت عزت ياد شده، بايد گفت كه متصل به نماز و بپا دارنده آن از اين فيض عظمى و چشمه الهى كسب ارزش مى كند.
نمازگزار از دو ناحيه واجد عالى ترين ارزش است: از طرفى به خاطر برپاداشتن نماز واجد شرايط، مجبور است كه بسيارى از محرمات ظاهرى از قبيل مال حرام، لباس غصبى، مكان غصبى، آب و خاك غير مباح و لقمه حرام را ترك كرده و از جهت ديگر ملزم است قسمت اعظمى از محرمات باطنى، از قبيل كبر و حسد و ريا و نفاق و خدعه و شر و عجب و حقد و كينه را ترك نمايد.
و از طرفى با اتصال به آداب قلبيه و روحيه نماز، به كسب حسنات و فضايل از قبيل مراقبه، محاسبه، توجه، ذكر، خلوص، پاكى، صافى نايل مى گردد و اين بهره ها كه از بركت نماز نصيب او مى شود بهره هاى الهى است؛ پس با ترك محرمات، واجد تقوا و با اقامه نماز، دارنده نيكى ها مى گردد و تقوا باعث اين است كه، گرامى ترين بنده شود و نيكى ها باعث اين است كه، به مقام «لى مع اللهى» برسد و چه ارزشى در عالم وجود بالاتر از مقام تقوا و مقام «لى مع اللهى» است؟
[إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ ]
بى ترديد گرامى ترين شما نزد خدا پرهيزكارترين شماست.
[إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ ]
بى ترديد خدا با كسانى مى باشد كه پرهيزكارى پيشه كردند و كسانى كه [از هر جهت ] نيكوكارند.
آرى، به فرموده قرآن مجيد، نماز بازدارنده انسان از فحشا و منكرات «3» و به فرموده معصوم عليه السلام نماز معراج مؤمن است .
منبع : پایگاه عرفان
