سود بردن ديگران از ارث‏

 در شهرى منبر مى رفتم، بعد از تمام شدن سخنرانى، حوزه علميه آنجا را به من نشان دادند. حدود پنج هزار متر زمين و چهارده هزار متر ساختمان بود. ساختمانى كه براى اهل علم و درس خواندن بود و خيلى هزينه شده بود. چند هزار متر ساختمان، با تمام لوازم آن زمان.

گفتند: تمام اين مدرسه را خانمى ساخته است كه اين ثروت از پدرش به او ارث رسيده است. گفته من مگر ديوانه ام كه مانند پدرم پول ها را نگهدارم و بعد از من به ديگران برسد؟ تمام اين پول ها را در راه خدا هزينه مى كنم.

اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: يا آن وارث، چنين وارثى است، كه در اين صورت در قيامت جلوى چشم تو، وارث تو را كه با پول تو رضاى خدا را جلب كرده است، به بهشت مى برند و حضر تعالى را جلوى چشم وارث به عنوان بخيل به جهنم مى برند.

يا نه، وارثانت افراد بى تربيت، بى دين و فتنه گرى هستند كه بعد از مردن تو، با پول تو لذت مى برند و تو در برزخ عذاب و درد بخلت را مى چشى و وارثانت با رفقا در دنيا به خوش گذرانى و معصيت و در جلسات شبانه شركت مى كنند و پول تو را خرج اين شكم نجس و شهوت نجس تر مى كند، آن گاه تو را در قيامت دو برابر عذاب مى كنند، عذاب اول براى بخل تو است، عذاب دوم اين كه با پول خود، به گناه كمك كردى. «1» اين آخر و عاقبت تمايلات است. گرچه بى مهار مى شود، ولى اين تمايلات بى مهار، در مقابل خودش جنسى به اندازه معده خودش را ندارد.