امام صادق عليه السلام در قطعه اى بسيار زيبا و جالب كه صورت توبه نامه دارد، به گناهانى كه توبه از آنها واجب فورى و واجب اخلاقى و شرعى است، بدين صورت اشاره دارند، گناهانى كه اگر جبران نشود و با توبه ى حقيقى از صفحه ى پرونده زدوده نگردد، موجب عذاب الهى در روز جزا و اختلال در زندگى در عرصه گاه دنياست: ضايع كردن واجبات خداوند، و توقف از فرايض و تضييع حق پروردگار از قبيل نماز، زكات، روزه، جهاد، حج، عمره، وضوى كامل، غسل، عبادت شب، كثرت ذكر، كفاره ى قسم، استرجاع در مصيبت و روى گرداندن از حقايقى كه در به جا آوردنش از واجب و مستحب كوتاهى شده.
ارتكاب گناهان كبيره، روى آوردن به معاصى، انجام گناهان، كسب زشتيها، برخورد به شهوات، به عهده گرفتن خطا و خلاصه انجام هر معصيت به عمد و اشتباه، و در پنهان و آشكار.
ريختن خون به ناحق، عقوق والدين، قطع رحم، فرار از جبهه، تهمت به پاكدامن، خوردن مال يتيم به ظلم و ستم، شهادت دروغ، كتمان شهادت، دين فروشى به بهاى اندك، رباخوارى، خيانت، مال حرام، جادو، كهانت، فال بد زدن، شرك، ريا، دزدى، شرابخوارى، كم گذاشتن از كيل، خيانت و ظلم در ترازو دارى، كينه و دشمنى، دو رويى، پيمان شكنى، افترا زدن، مكر و حيله، شكستن تعهد در برابر اهل ذمه، قسم، غيبت، سخن چينى، بهتان، عيب جويى و خرده گيرى، بدگويى، لقب هاى بد دادن به اشخاص، آزار همسايه، ورود به خانه ى مردم بدون اجازه، فخر فروشى، كبر، اصرار بر گناه، روحيه ى استكبارى، راه رفتن به كبر و بزرگ منشى، ستم در حكم راندن، ظلم به هنگام خشم، تعصب ورزيدن، تقويت ستمكار، كمك بر گناه و دشمنى، كمى عدد در اهل و مال و فرزند، بدگمانى به مردم، متابعت هوى، عمل به شهوت، امر به منكر، نهى از معروف، فساد در زمين، انكار حق، روى آوردن به ستمگران در غير حق، مكر، خدعه، بخل، گفتار به نادانى، خوردن ميته و خون و گوشت خوك، و آنچه براى غير خدا ذبح شده، حسد، تجاوز، دعوت به زشتى، آرزو بردن به آنچه از جانب خدا عنايت شده، خودپسندى، منت گذاشتن در بخشش، ستمگرى، انكار قرآن، تحقير يتيم، راندن سائل، شكستن سوگند، قسم دروغ، ستم به مردم در اموال و موى و صورت و آبرو، بد ديدن، بد شنيدن، بد گفتن، بد عمل كردن با دست، قدم بد برداشتن، به بدى لمس كردن، به زشتى حديث نفس نمودن، قسم باطل «1».
ترك آنچه واجب است و آلوده شدن به آنچه حرام است، در اين مقاله ى ملكوتى به وسيله ى امام ششم بيان شده، و به عنوان گناهانى كه توبه از آن ضرورى است به شماره آمده.
منبع : پایگاه عرفان