بر اساس آيات قرآن مجيد بخصوص آيات مربوط به توبه از گناهان، و نيز بر مبناى روايات و احاديث وارده از اهل بيت عليهم السلام، توبه داراى منافع بسيار مهمى در دنيا و آخرت است كه گوشه اى از آن منافع را در سطور زير مى خوانيد:
«... اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً* يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً* وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً».
از خداوند طلب مغفرت كنيد كه او آمرزنده ى گناهان است، خداوند به دنبال توبه و انابه و استغفار شما، آب فراوان از آسمان بر شما مى بارد، و شما را با مال فراوان و فرزندان مدد مى نمايد، و باغهاى خرم و نهرهاى آب براى شما قرار مى دهد.
«... تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسى رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ...» «3».
به سوى خدا توبه كنيد توبه ى خالص، باشد كه خداوند گناهانتان را محو كند، و شما را وارد بهشت هايى نمايد كه زير درختانش نهرها جارى است.
اغلب آيات مربوط به توبه به دو صفت غفور رحيم ختم شده، يعنى خداوند تائب واقعى را مورد بخشش و رحمت قرار مى دهد.
«وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ...».
اگر اهل شهر و ديار ايمان آورده بودند و از گناهان پرهيز مى كردند، هر آينه درهاى بركات آسمان و زمين را به روى آنها باز مى كرديم.
تفسير شريف مجمع البيان در روايت بسيار جالبى نقل مى كند: مردى به حضرت مجتبى عليه السلام از قحطى و گرانى شكايت كرد، حضرت به او فرمودند: از گناهانت استغفار كن. ديگرى به حضرت از تهيدستى گله كرد، حضرت فرمودند: براى گناهت درخواست غفران كن. ديگرى به حضرت عرضه داشت:
دعا كن خداوند فرزندى به من عنايت كند، فرمودند: از گناهانت استغفار كن، ياران به حضرت عرضه داشتند: شكايت ها و درخواستها مختلف بود، ولى شما همه را امر به توبه و استغفار فرموديد! حضرت پاسخ دادند: من اين حقيقت را از پيش خود نگفتم، بلكه از آيات سوره ى نوح، از آنجا كه مى فرمايد استغفروا ربّكم... استفاده نموده و آنان را راهنمايى كردم، كه حل مشكل شما به دست باكفايت توبه است .
در هر صورت از قرآن مجيد و روايات به طور صريح استفاده مى شود كه منافع توبه عبارت است از: محو گناهان، عفو الهى، آمرزش حق، اتصال به رحمت، امنيت از عذاب آخرت، استحقاق ورود به بهشت، سلامت روح، پاكى قلب، طهارت اعضا و جوارح، دور ماندن از رسوايى، فرو ريختن باران، مدد شدن به ثروت و اولاد، پديد آمدن باغها و نهرهاى آب، از بين رفتن قحطى، گرانى و تهيدستى.
لَقَدْ كانَ فِى قِصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِاولِى الْالْبابِ
يوسف (12): 111
منبع : پایگاه عرفان