اين مسئله را مى دانيد كه شيطان از ابتداى به وجود آمدن انسان، همراه با اعوان و انصارش، براى گمراهى و جدايى انسان از حقايق، بر سر راه انسان نشست و در زمينه دشمنى با انسان از هيچ برنامه اى فروگذار نكرده و قصد محبت به انسان و آشتى با او را تا روز قيامت ندارد.
انسان اگر در تمام جوانب حيات، در پناه خدا نباشد و در پناه حضرت او نرود، از خطر مصون نمانده و از شرّ ذى شر در امان نخواهد بود.
به همين خاطر، حضرت حق و تمام انبيا و امامان و اوليا، به انسان سفارش اكيد دارند كه در تمام شؤون حيات، خويش را در پناه حضرت او قرار دهد كه اين دشمن و اعوان و انصارش را به پناهگاه الهى راهى نيست و پناهگاه خداوند و قرقگاه حضرت او عبارت است از ايمان، تقوا، حيا، عفت، معرفت، عبادت، رياضت، مجاهده و...
چون با زبان گفتى: «اعوذ باللّه» عملًا هم اين معنا را به ظهور برسان كه بدون شك در پناه او خواهى رفت و از ضربه هاى مهلك شياطين درونى و برونى در امان خواهى بود.
از ابن عباس مرويست اجلال قرآن «اعوذ باللّه من الشيطان الرجيم» ومفتاح آن «بسم اللّه الرّحمن الرّحيم» است.
منبع : پایگاه عرفان
