مناجات امام صادق عليه‏السلام

يك مناجاتى امام صادق عليه‏السلام در اين زمينه دارند كه دو سه قسمت آن را براى شما مى‏خوانم، خيلى عالى است:

« الهى وعظتنى فلم أتعظ »⁽²⁾ خدايا! من را موعظه كردى، به من خيلى سفارشها كردى، من موعظه‏ات را گوش ندادم.

« و زجرتنى عن محارمك فلم أنزجر » حرامت را براى من بيان كردى، و مرا از انجام آن بر حذر داشتى، اما من گوش ندادم.

« فما عُذرى » من در گوش ندادن به موعظه تو و در عمل نكردن به حرام تو چه عذرى دارم؟ حالا من در گذشته تقصير كردم، حرفت را گوش ندادم، حرامت را مرتكب شدم، اما الان كه به در خانه‏ات آمدم، فرارى كه نيستم.

« فاعفُ عنى يا كريم » تو آقايى! من را عفو كن. حالا گذشته‏ام را ببخش: « عفوك عفوك » من به گدايى آمده‏ام، گداى بخشش تو هستم.

« اللهم أنى أسئلك الراحة عند الموت » خدايا! مى‏دانم كه گناهانم اگر جمع بشود، هنگام مردن، مردن را سخت مى‏كند. باعث مى‏شود كه انسان با يك زجر سنگينى جان بدهد، ولى من آمدم كه امشب به تو بگويم: خدايا! مرگ من را به من آسان بگير.

« و العفو عند الحساب » پرونده‏ام را كه مى‏خواهى برسى، در حسابرسى با من گذشت و عفو كن.