۷۲ - ابن اعثم گوید:
امام آمد تا در (قصر بنى مقاتل فرود آمد. آنجا خیمه اى دید و نیزه اى بر زمین کوبیده و شمشیر آویزان و اسبى کنار خیمه . پرسید: این خیمه از آن کیست ؟ گفتند:
از آن مردى به نام عبیدالله بن حر جعفى . امام ، حجاج بن مسروق را در پى او فرستاد. وى به خیمه عبیدالله بن حر رفت . پس از سلام ، پرسید: چه خبر آورده اى ؟ حجاج بن مسروق گفت : اگر بپذیرى ، کرامت خدا را. پرسید: چیست ؟ گفت : اى حسین علیه السلام است که تو را به یارى خویش فرا مى خواند. اگر در رکاب او بجنگى پاداش مى یابى و اگر بمیرى شهیدى . عبیدالله گفت : به خدا که به همین دلیل از کوفه بیرون آمدم که مبادا حسین علیه السلام به کوفه آید و من آنجا نباشم و نتوانم یارى اش کنم چرا که در کوفه یاورى ندارد. همه دل به دنیا بسته اند مگر اندکى . برگرد و این را به ح خبر بده .
حجاج نزد امام آمد و خبر داد. امام خودش به همراه جمعى از برادرانش نزد عبیدالله آمد.
چون به خیمه او وارد شد، عبیدالله از جا برخاست . حسین علیه السلام نشست . پس از حمد و ثناى الهى فرمود: اى پسر حر؟! چون در کشته شدن عموازده ام مسلم بن عقیل و پیروانش کمک کردند، بر گرد ابن زیاد جمع شدند و مى خواهند که با یزید بیعت کنم . و تو اى پسر حر! بدان که خداوند نسبت به گناهانت در دوران گذشته ، تو را مواخذه خواهد کرد، ولى من اینک تو را به توبه اى فرا مى خوانم که گذشته پرگناهت را بشوید. مى خواهم که ما اهل بیت را یارى کنى . اگر حق را به ما دادند، مى پذیریم و خدا را شکر مى کنیم و اگر ندادند و به ما ستم کردند، تو در باز ستاندن حق ، ما را یارى مى کنى .
عبیدالله بن حر گفت : به خدا اى پسر پیامبر! اگر در کوفه را یارانى بود، من نیز همراه آنان با دشمنت مى جنگیدم . ولى دیده ام که پیروان تو از ترس بنى امیه و شمشیرشان در خانه هاى خود آرمیده اند. تو را به خدا از من این یارى را نخواه . من هر چه در توان داشته باشم در اختیار تو مى گذارم . این اسب زین کرده ام . نیز پیشکش تو اسبى است تیزرو که هیچ کس به آن نرسیده است . این شمشیرم را نیز بگیر که بسى بران است . حسین علیه السلام فرمود: اى پسر ح ! ما در پى اسب و شمشیر تو نیامدیم . ما از خودت یارى خواستیم . اگر حاضر به جانبازیث نیستى ، ما را به مال تو نیازى نیست . من نیز هرگز گمراهان را بازوى خویش نخواهم گرفت . از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم شنیده ام که مى فرمود: هر کس مدد خواهى اهل بیت مرا بشنود ولى آنان را در راه حق یارى نکند، خداوند او را به صورت به آتش مى افکند.
منبع : گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم
