قالَ أبُوعَبْدِاللّهِ عليه السلام: اطْلُبُوا الدُّعاءَ فى أرْبَعِ ساعاتٍ: عِنْدَ هُبُوبِ الرِّياحِ وَزَوالِ الْأفْياءِ وَنُزُولِ الْقَطْرِ وَأوَّلُ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِ الْقَتيلِ الْمُوْمِنِ فَإنَّ أبْوابَ السَّماءِ تُفْتَحُ عِنْدَ هذِهِ الْأشْياءِ .
حضرت صادق عليه السلام فرمود: در چهار وقت دعا كنيد، هنگام وزش بادها و هنگام ظهر و به وقت آمدن باران و هنگام ريخته شدن خون مؤمن؛ زيرا در اين اوقات درهاى رحمت حق باز مى شود.
و نيز آن حضرت فرمود:
در چهار مرحله دعا به اجابت مى رسد: در نماز وتر و پس از سپيده دم و بعد از ظهر و بعد از مغرب .
حضرت صادق عليه السلام از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل مى كند:
در چهار مورد دعا را غنيمت بدانيد، به وقت قرائت قرآن و هنگام اذان و وقت باران و وقت برخورد صف حق عليه كفر در ميدان جهاد .
عَنْ أبى عَبْدِاللّهِ عليه السلام قالَ: إذا رَقَّ أحَدُكُمْ فَلْيَدْعُ، فَإنَّ الْقَلْبَ لايَرِقُّ حَتّى يَخْلُصَ .
امام صادق عليه السلام فرمود: هرگاه دل يكى از شما نرم شد، در آن حال دعا كند، چون دل تا پاك نشود رقت نكند.
علامه مجلسى رحمه الله در شرح اين حديث مى گويد:
رقت ضد قساوت است و نشانه و علامت رقت قلب، گريه است و حاصل اين كه رقت نشانه پاكى دل از دغلى و حسد و افكار باطله و خيالاتى است كه انسان را از توجه به خداى تعالى سرگرم كند و خلوص و پاكى دل نشانه و سبب اجابت دعا است .
امام صادق عليه السلام فرمود:
هرگاه بدنت لرزيد و اشكت ريخت، پس خود را باش كه به تو توجهى شده .
و در بابى از ابواب دعا آمده است: در دعا چند برنامه لازم است:
1- رغبت 2- رهبت 3- تضرع 4- تبتّل 5- ابتهال 6- استعاذه 7- مسئلت.
رغبت به معناى ميل و شوق و رهبت به معناى ترس و بيم و تضرع به معناى فروتنى و تبتّل به معناى بريدگى و انقطاع از غير حق و ابتهال به معناى زارى كردن و استعاذه به معناى پناه جستن و مسئلت به معناى دعا و درخواست است، چون اين حالات به وقت دعا در عبد تجلى كرد به اجابت دعايش اميد داشته باشد.
منبع : پایگاه عرفان