فرمان چهارم‏

: «و لا تقربوا الفواحش».

چقدر اين قسمت آيه عالى و زيباست. فواحش جمع فاحشه است. در قرآن، فاحشه به معناى زن و مرد نيست؛ به معناى زنا نيست؛ زيرا واژه زنا در عبارت قرآنى «و لا تقربوا الزنا» آمده است. در ادامه نيز آمده است:

«انّه كان فاحشة» ، يعنى زنا عمل زشتى است. پس، لغت فاحشه طبق اين آيه به معناى عمل زشت است. حال، اين سوال مطرح است كه عمل زشت به چه نوع عملى مى گويند؟ پاسخ اين است: عملى كه براى خود انسان، خانواده او، و جامعه اش ضرر داشته باشد.

خداوند مى فرمايد:

«و لا تقربوا الفواحش ما ظهر منها و ما بطن».

يعنى به هيچ نوع زشتى (چه زشتى آشكار و چه زشتى پنهان) نزديك نشويد، دقت شود! نمى فرمايد مرتكب كارهاى زشت نشويد، مى گويد از آن ها فرارى باشيد.