الف. حسد
«أم يحسدون الناس على ما آتاهم اللّه من فضله».
بلكه آنان به مردم به خاطر آنچه خدا از فضلش به آنان عطا كرده حسد مى ورزند.
پروردگار عالم اراده كرده از فضل خود خانواده اى را بهره مند سازد و يكى از اين خاندان پيغمبر باشد، يكى انسانى چون فاطمه زهرا، يكى على بن ابى طالب، و ديگرى حسن يا حسين، عليهم السلام. عده اى از مردم هم مى دانند اين فضل خدا بر آن هاست، بااين حال، حسادت مى ورزند و بر اثر حسادت عليه آن ها موضع مى گيرند و در مقابلشان مى ايستند. اين بدان سبب نيست كه انسان هاى حسود حق را نمى فهمند، ازآن روست كه بيمارى حسادت اجازه نمى دهد در مقابل حق ايستادگى نكنند و بر ضدّ آن حركت ننمايند.
منبع : پایگاه عرفان
