نمونه‏اى از پرهيز خواص از مشتبهات

 اين مطلبى كه عرض مى كنم ، خيلى سنگين است چون توان باطنى تقوا داران را مى خواهم براى شما بگويم . حال اهل تقوا خيلى عجيب است .

 پدرِ مادر من در منطقه اى زندگى مى كرد كه حدود هفتاد فرسخ با تهران فاصله داشت . تا روز وفات نيز همانجا بود . البته يك روز قبل از فوت خبر داد كه من فردا شب بعد از سلام نماز عشاء ، به عالم بعد انتقال پيدا مى كنم و همين طور نيز شد . سلام نمازش را داد ، چند ثانيه با خدا مناجات كرد و رفت .

 ايشان در آن منطقه كاسب بود . من شايد آن وقت هفت ساله بودم كه سه ماه تابستانِ تهران چون گرم بود ، مرا به منزل ايشان مى فرستادند ، تا وقت مدرسه شود . عمده مردم شهر به ايشان اعتماد دينى داشتند .

 چون در آنجا برق نبود ، حدود شصت سال ، مردم آن محل در طول سال ، با اذان ايشان ، نمازهاى واجب را خواندند و روزه هاى واجب را گرفتند و روزه هاى خود را افطار كردند .

 عالم رده اول آن محل كه مجتهد بود ، يكى از شاگردان ورزيده آيات عظام نايينى ، كمپانى و اصفهانى بود . در عين اين كه خيلى مقام علمى بالايى داشت ، اما حاضر شده بود بين آن هفت هشت هزار نفر بيايد تا براى حفظ دين مردم آنجا بماند . چهل سال بين مردم بود . حوزه علميه اى داشت كه شايد بيش از پانصد روحانى و عالم ساخت .

 بعد از مردن پدرِ مادرم ، اين عالم حدود پانزده سال زنده بود . ايشان نقل مى كرد : اولين شعبه بانكى كه در منطقه ما آمد ، شعبه بانك ملى بود . در سال هزار و سيصد و بيست و دو . مى گفت : بانك آمد و در اينجا ساختمانى را با سه تا اتاق و دو كارمند اجاره كرد كه يكى رييس بود ، ديگرى كارمند .

 اعلاميه دستى نوشت و در منطقه ما پخش كرد كه ما دفترچه پس انداز باز مى كنيم و دفترچه چك مى دهيم .

 گفت : پدرِ مادر ما در مغازه مى رود . به شخصى بازارى وارد مى گويد : بانك را براى من تعريف كن . من متوجه نمى شوم بانك يعنى چه ؟ آن بازارى نيز وارد بود ، با تهران و اصفهان معامله داشت ، براى پدرِ مادر ما توضيح داد و گفت : فردا روز افتتاحيه است ، شما نيز بيا تا برويم .

 گفت : پدرِ مادر شما نزد من آمد ، گفت : حضرت آيت الله ، فردا در اين شهر بانك افتتاح مى شود . من امروز كاسبيم را بالكل تعطيل كردم ، چون بازار اين شهر با ربا آميخته خواهد شد و من نمى توانم در اين بازار كسبم را ادامه بدهم و در قيامت نيز از جواب خدا عاجز هستم .

 از امروز به بعد ، من از مايه ام خرج مى كنم ، ولى شما آماده باش ، روزى اگر نماز و روزه استيجارى براى مرده ها به تو دادند ، به من بده تا بجا آورم و از آنجا خرج خودم را اداره كنم .