قرآن مى فرمايد :
شيطان به پروردگار گفت :
» قَالَ أَنظِرْنِى إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ «
تا قيامت به من مهلت بده ، هيچ درى را به روى من نبند ، مهلت را كه از خدا گرفت ، گفت : من و تمام جنود و ارتشم ، تا قيامت مى كوشيم تا يك نفر نيز نجات پيدا نكند .
خدا فرمود : من نيز تا قيامت ، درب توبه را باز مى كنم ، هر كس حرف شما را گوش داد و آلوده شد و خواست توبه كند ، من او را مى بخشم .
يعنى عباد من ! سلطه اى كه به شما ندارد ، هيچ ، اگر آلوده دامن شديد ، من درب رحمتم را به روى شما نمى بندم ، بياييد تا من آلودگى شما را پاك و معالجه كنم .
شيطان به مريدان خود دو حرف ديگر مى زند :
» إِنِّى كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّلِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ «
من از اين كه در دنيا اطاعتم را كرديد و اطاعت مرا در كنار اطاعت خدا گذاشتيد ، از شما بيزار هستم.
آخرين حرف او به مريدانش اين است : يقيناً براى شما متجاوزان از حدود الهى ، عذاب دردناك خواهد بود . اين چهره شيطان در قرآن است .
منبع : پایگاه عرفان