از رسول حق (صلى الله عليه وآله وسلم) روايت شده:
خَمْسَهٌ فى قُبُورِهِمْ وَثَوابُهُمْ يَجْرى الى ديوانِهِمْ: مَنْ غَرَسَ نَخْلًا، وَمَنْ حَفَرَ بِئْراً، وَمَنْ بَنى لِلّهِ مَسْجِداً، وَمَنْ كَتَبَ مُصْحَفاً، وَمَنْ خَلَّفَ ابْناً صالِحاً.
پنج نفر از دنيا رفته اند، ولى پرونده آنان بسته نشده، دائم به آنان ثواب مى رسد: كسى كه درختى كاشته، چاه آبى براى بهره بردارى مردم حفر كرده، مسجدى ساخته، قرآنى نوشته، فرزند شايسته اى از او به جا مانده.
امام ششم (عليه السلام) مى فرمايد:
وقتى يوسف برادر مادرى خود را ديد، به او گفت چگونه بعد از من زمينه ازدواجت را فراهم كردى؟ گفت: پدرم يعقوب مرا امر كرد و گفت:
انْ اسْتَطَعْتَ انْ يَكُونَ لَكَ ذُرِّيَّهٌ تُثْقِلُ الْارْضَ بِالتَّسْبيحِ فَافْعَلْ.
اگر بتوانى فرزندانى بياورى كه زمين حق را به تسبيح و ثناى خود نسبت به پروردگار سنگين كنند، اين كار را انجام بده.
حضرت سجاد (عليه السلام) فرمود:
مِنْ سَعادَهِ الْمَرْءِ الْمُسْلِمِ انْ يَكُونَ مَتْجَرُهُ فى بِلادِهِ، وَيَكُونَ خُلَطاؤُهُ صالِحينَ، وَيَكُونَ لَهُ وَلَدٌ يَسْتَعينُ بِهِ.
خوشبختى مرد مسلمان در سه چيز است: محل تجارت و كسبش در شهر خودش باشد، كه پس از پايان روز نزد زن و فرزند خود برود، و دوستانش شايسته و صالح باشند، و فرزندانى داشته باشد كه از كمك آنان سود جويد.
چقدر نعمت وجود فرزند باارزش است كه در قرآن مجيد آمده:
والله جعل لكم من انفسكم ازواجاً وجعل لكم من ازواجكم بنين وحفده ورزقكم من الطّيِّبات.
خداوند از گوهر وجود شما همسرانتان را قرارداد، و از همسرانتان فرزندان و نوه و داماد نصيب شما نمود، و روزى شما را از پاكيزه ها قرار داد.
امام صادق (عليه السلام) فرمود:
فرزندان مسلمانان در قيامت شفاعت مى كنند، شفاعت آنان پذيرفته است، چون به دوازده سالگى برسند، حسنات آنان ثبت مى شود، و چون به تكليف برسند، گناه بر آنان نوشته مى شود.
امام هفتم (عليه السلام) فرمود:
سَعِدَ امْرُؤٌ لَمْ يَمُتْ حَتّى يَرى خَلَفاً مِنْ نَفْسِهِ.
خوشبخت شد مردى كه نمرد تا فرزندى از خود ديد.
سود فرزند داشتن تا كجاست كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرمود:
فِى الْمَرَضِ يُصيبُ الصَّبِىَّ انَّهُ كَفّارَهٌ لِوالِدَيْهِ.
بيمارى فرزند كفاره گناهان پدر و مادر اوست.
رسول حق (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:
الْوَلَدُ الصّالِحُ رَيْحانَهٌ مِنَ اللّهِ قَسَمَها بَيْنَ عِبادِهِ ...
فرزند شايسته دسته گلى خوشبو از جانب خدا است كه بين بندگانش قسمت كرده.
و فرمود:
الْوَلَدُ الصّالِحُ رَيْحانَهٌ مِنْ رَياحينِ الْجَنَّهِ.
فرزند شايسته دسته گلى خوشبو از گلهاى بهشت است.
در روايت آمده: رسول خدا بر منبر مسجد مدينه در حال موعظه بود، حسن و حسين (عليهما السلام) وارد مسجد شدند، پيراهن قرمز رنگ به تن داشتند در حال آمدن به زمين خوردند، پيامبر به سرعت از منبر به زير آمد و هر دو را به آغوش گرفت، سپس اين آيه را تلاوت فرمود:
انَّما اموالكم واولادكم فتنه والله عنده اجر عظيم.
مال و اولاد شما از جانب خداوند آزمايش است، نزد حق براى شما در اين آزمايش اجر بزرگ است.
در تهران قناتى حفر شد كه حفركننده آن مردى بود به نام حاج عليرضا، بيش از صد سال است كه مردم يكى از مناطق تهران از آن آب استفاده مى كنند، يكى از علماى بزرگ مى فرمود، شخصى او را به خواب ديد در باغى بزرگ كنار نهرى عظيم، به او گفت اين باغ يكى از باغهاى بهشت است و اين نهر هم نهر بهشتى، اين هر دو به مزد آن قنات به من عطا شده، ولى اى كاش برايم فرزندى بود كه يك بار «لااله الا اللّه» مى گفت و مى مرد، كه بهره اى عظيم از اقرار او به توحيد نصيب من مى شد.
منبع : پایگاه عرفان
