چگونه تو را شكر كنيم كه ما را با خود، قرآن، انبيا و اهل بيت عليهم السلام آشنا كردى؟ اين ها هر كدام سرمايه عجيبى هستند. چگونه شكر كنيم كه به ما رغبت و شوق دادى تا عبادت كنيم. سحر از خواب شيرين بلند شويم و قرآن بخوانيم، مفاتيح را آورده، دعايى و اشك و ناله اى. در گوشه اى، يازده ركعت نماز شب. اين خواب شيرين را چه كسى حاضر است از دست بدهد، جز اين كه تو خودت ما را بيدار مى كنى و پرده اى از نور به دور ما مى كشى. ركوع و سجده اى كه در حد تو نيست، در مقابل اين همه محبتى كه به ما كردى، شكرگزارى نيست، اما تو قبول مى كنى. بعد لقمه سحرى كه ميلياردها چرخ را در اين عالم گرداندى، تا اين لقمه به وجود بيايد، به ما دادى. دهان، گلو، دندان، معده، ميل و اشتها دادى. ما را زبان بند آمده و فلج در گوشه بيمارستان و ديوانه خانه نيانداختى. از پا درنيامده ايم، مى توانيم از رختخواب بلند شويم و بدن و دست خود را تكان بدهيم، وضو بگيريم و دست به گدايى دراز كنيم. مى توانيم با زبان «استغفر الله» و «يا رب» بگوييم.
منبع : پایگاه عرفان
