محافل سوگوارى بر حسين عليه السلام

اين مجالس و محافل خواصّ و ويژگيهايى دارد كه از جمله عبارتنداز:
1 - امام صادق عليه السلام فرمود:
... من جلس مجلساً يحيى فيه امرنا
هر كسى در محفلى كه انديشه و عقيده و اهداف بلند ما احيا مى گردد شركت كند، روزى كه قلبها مى ميرند، قلب او زنده خواهد ماند.
2 - مجالس سوگوارى حسين عليه السلام ، فزونى بخش و اوج دهنده ستايش خدا و پاداش آن است ؛ چرا كه نفس كشيدن سوگوار بر آن حضرت ، پاداش تسبيح و ستايش خدا را دارد .
3 - اينگونه مجالس مورد نظر و علاقه امام صادق عليه السلام است كه فرمود:
(من مجالس سوگ حسين عليه السلام را دوست مى دارم همانگونه كه پيامبر خدا دوست مى دارند.)
4 - اين محافل مورد عنايت خود حسين عليه السلام است ، چرا كه طبق روايت ، روح بزرگ آن حضرت از سمت راست عرش بر سه نقطه نظر محبّت مى اندازد:
(به اردوگاه خويش و جايگاهى كه شهيدان در آن فرود آمدند،
به زائران دلباخته و پراخلاصش ،
ديگر، به كسانى كه به منظور زنده ساختن آرمان بلند و انديشه رهايى بخش او در محافل بزرگداشت شهادت او گريه مى كنند .)
5 - اين مجالس ، محل حضور و محفل انس و جايگاه مورد علاقه فرشتگان مقرّب است . در اين مورد روايت است كه : مردى به نام جعفر بن عفان به محضر امام صادق عليه السلام شرفياب شد. آن حضرت او را تكريم كرد و نزد خود جاى داد و فرمود: (شنيده ام در مورد حماسه حسين و عظمت شهادت او سخن مى گويى ؟)
پاسخ داد: آرى !
فرمود: (پس بگو تا من هم بشنوم.)
جعفر برخاست و در سوگ حسين عليه السلام شعرى پرشور و پر محتوا خواند كه سيلاب اشك آن حضرت بر چهره اش جارى شد و همه گريستند.
آنگاه امام صادق عليه السلام خطاب به جعفر فرمود: (بخداى سوگند! كه فرشتگان مقرّب در اين محفل حاضر شدند و گفتارت را شنيدند و بسان ما، بلكه بيش از ما بر سوگ حسين گريستند و خداوند به پاداش اين كار دينى و علمى و تربيتى بزرگى كه تو انجام مى دهى ، بهشت را بر تو زيبنده ساخته است و بخشايشش ‍ را بر تو فرو فرستاده است.)
آنگاه فرمود: (كسى كه در راه هدف والاى حسين عليه السلام سخنى به جا و سنجيده و يا شعرى پر محتوا و حكيمانه بگويد و بسرايد و دلها را نرم كند و ديدگان را بگرياند، خداوند بهشت را براى او تضمين وبخشايشش را بر او فرو مى فرستد.)
6 - از ويژگيهاى ديگر اين مجالس ، آن است كه در شاءن و منزلت و تاءثير اجابت دعا، بسان حرم و آستان مقدّس حسين عليه السلام است ، چرا كه آستان او، تنها محدود به همان بارگاه ملكوتى اش ‍ نمى گردد، بلكه در هر محفل و مجلس كه دلها بر او مهر و محبّت ورزد و از ياد و نام او در راه تكامل و تعالى فرد و جامعه ، الهام گرفته شود، آنجا بارگاه ملكوتى حسين عليه السلام است ، به همين جهت است كه گفته اند:
وكلّ بلدة يرى قبره در هر شهر و ديارى قبر مقدّسش را خواهى نگريست و كربلا هر مكانى است كه نام و ياد حسين در آن الهام بخش باشد.
7 - اين محافل پرشور و حماسه ، معراج شيفتگان حق و عدالت است كه در سوگ بزرگ پيشواى انسانيّت مى گريند، چرا كه فرودگاه مهر و محبّت خاصّ خدا به منظور آمرزش گناهان و پذيرش توبه ها و بالا بردن درجات است . از اين رو اگر از همه شركت كنندگان در مجلس سوگ حسين تنها يك نفر مشمول چنين لطف خاصّى گردد، اميد است كه آن لطف ، ديگران را نيز در بر گيرد؛ چرا كه مجلس يكى است و همه شركت كنندگان داراى يك هدف و يك آرمان و در انديشه يك پيمان و يك سوداى معنوى هستند.
8 - آن حضرت در مورد اين محافل فرموده است كه : (مجلسى مقدّمتر و افتخارآفرين تر و بلند مرتبه تر و گراميتر از اين مجلس ‍ نيست . از اين رو خوشا به محفلى كه به اين محافل پيوند بخورد و يا جزو اينها گردد و يا در شمار اينها درآيد.