فارسی
پنجشنبه 13 دى 1403 - الخميس 1 رجب 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

تكلف در اعمال‏

انبياى عظام و ائمه بزرگوار و كتب آسمانى و ناصحان مشفق و عارفان پاك دل مردم را به عقايد صحيح و ناصحيح، اعمال خوب و بد، حسنات و رذائل اخلاقى آشنا نموده و راه آراسته شدن به تمام نيكى ها و پيراسته شدن از تمام بدى ها را به انسان آموخته اند.

انسان غرق انواع نعمت هاى متصل و منفصل مادى و متّصل و منفصل معنوى است و هيچ جاى عذرى براى او باقى نيست، با اين لطف و كرمى كه حضرت حق، در حق او روا داشته روا نيست كه اين نعمت هاى گران را در راه رسيدن به كمال مصرف نكند و از آن بدتر اگر بخواهد بر عبادت و اطاعت بر نخيزد از روى جبر و تكلّف و بى رغبتى باشد كه به فرموده حضرت صادق، در ابتداى روايت باب تكلّف:

هر كه خود را به زور به عملى وادار كند كه در شرع مطهر آمده باشد، گرچه اصل عمل به دستور انجام گرفته ولى آن عمل را ثواب و اجرى نيست، بلكه كننده عمل خطا كار و آثم است!

و هر كه از باب، رغبت و شوق و عشق و محبت به حضرت دوست عملى انجام دهد، هر چند از طرف شارع نرسيده باشد، بلكه آن عمل را از روايات باب «من بلغ» گرفته باشد به ثوابش مى رسد و اجرش در پيشگاه حضرت او ضايع نشود.

مثال در توضيح جمله اول: مثل نماز شب يا ساير واجبات كه در آيات قرآن و روايات صحيحه حكم دارد، اگر كسى آن را از باب اجبار و زور و بى ميلى بجا آرد، خطا كار و بى ثواب است.

مثال در توضيح جمله دوم: مثل شخصى در حديثى ديده يا شنيده هر كس فلان عمل را انجام دهد فلان ثواب را دارد و يا اتيان واجبات و ترك محرمات اين اجر را دارد و او آن عمل را كه در آن روايت رسيده، گرچه در حقيقت شارع نگفته باشد، با خلوص و رغبت انجام دهد داراى همان ثواب است و اين ثواب از باب لطف و مرحمت و محبت حضرت حق به عبد است.

آرى، عملى كه پايه در معرفت و عشق و خلوص نداشته باشد عمل نيست و آن كسى كه به زور و جبر و از روى تكلف كارى مى كند در حقيقت كارى نكرده، تمام ارزش عمل به معرفت و عشق است.

نعمت ها از خداست، به اين معنى توجه كنيد، اين نعمت ها با هدف هايى عالى و مثبت در اختيار شما قرار گرفته بدين حقيقت هم توجه كنيد، اين نعمت، را با كمال شوق و رغبت و در عين عشق و محبت تبديل به بندگى كنيد تا به خير دنيا و آخرت برسيد و سعادت ابدى را دريابيد، راستى به دور از فتوت و جوانمردى و صفا و وفا و مروت و شرافت است كه از انسان به خاطر خير و سعادت خودش بخواهند، نعمت ها را با كمال رغبت، در راه حضرت حق خرج كن تا به مدارج ترقى به فضاى ملكوتى قرب و وصال و لقا و رضوان برسى و انسان از اجابت اين درخواست سستى كند، يا اگر به انجام امر برخيزد با كسالت و سستى و تنبلى و تكلف اقدام كند، بدانيد كه عمل با تكلف منفور پيشگاه مقدس او است.

حضرت حق به قول فيض در مسئله انجام امر و به پا كردن عمل به بنده اش خطاب دارد:

به ياد عشق ما مى سوز و مى ساز

 

به درد بى وفا مى سوز و مى ساز

سفر ديگر مكن زينجا به جايى

 

در اقليم بلا مى سوز و مى ساز

چو پروانه به دل نوريت گر هست

 

به گرد شمع ما مى سوز و مى ساز

چو بلبل گر هواى باغ دارى

 

درين گلزار ما مى سوز و مى ساز

دلت از جور ما گر تيره گردد

 

به اميد صفا مى سوز و مى ساز

به حلواى وصالت گر اميد است

 

درين ديگ جفا مى سوز و مى ساز

وفا از ما مجو ما را وفا نيست

 

در اين جور و جفا مى سوز و مى ساز

 

 

 


منبع : پایگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

تيمم معنوى
گزارش تصویری / غرفه موسسه دارالعرفان شیعی در ...
مراسم ویژه سالروز شهادت امام رضا (ع) در تهران با ...
المدینة الفاضلة فی رسالة الحقوق للامام زین ...
نماز برترين حكم خدا
سخنرانی استاد حسین انصاریان به مناسبت عید غدیر
ايمان زبان
دورویى
محرم يا ربيع کدام اول سال است؟
حركت از ظاهر به باطن

بیشترین بازدید این مجموعه

زشتى اسراف در نعمت
نفس و هفت مرحله آن
دعاى بعد از زيارت حضرت رضا عليه‏السلام
استاد حسین انصاريان: دين شناسی اصلی ترين وظيفه ...
گفتاری از حضرت استاد حسین انصاریان از دوران دفاع ...
حركت از ظاهر به باطن
نگاهی کوتاه به زندگی و شخصیت علمی استاد حسین ...
قدردانی استاد انصاریان از خادمین سیدالشهدا علیه ...
مراتب خشوع
عزلت از گناهان شخصى‏

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^